มีเรื่องมาเล่า ep 4

เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปนี้น่าสนใจมากกกกกกก เพราะคุณแม่ยังสาวนางนี้ เป็นโรคติดเอฟ ของผ่านออน์ไลน์ ว่างเป็น เอฟ ว่างเป็นเอฟ ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองมีหนี้บานนนนมาก  หนี้หนัก ๆ มีสอง ประเภท คือ หนี้ที่กู้เงินมาเรียน บ้านเราเรียกหนี้กยศ  เอาเป็นว่าเล่าทั้งน้ำตา ว่าไม่เคยรู้มาเลยว่า หนี้เงินกู้ประเภทนี้ มีดอกเบี้ย ซะงั้น นางไปอยู่ไหนมาก็ไม่รุ้ว่า ทุกสิ่งมีต้นทุน มีหนี้ต้องใช้หนี้ อันนี้ไม่ใช่เงินมรดก ที่ได้มาฟรี ๆ นะ เรียกได้ว่าหนี้นางบาน

หนี้อีกชนิดที่อันนี้เสพติด มากๆ หนี้บัตรเครดิต สังคมมะกัน ใครๆก็รู้ไม่ค่อยใช้เงินสด การมีบัตรเครดิตถือว่ามีฐานะ และเป็นส่วนหนึ่งของการเช็คประวัติส่วนตัวให้กับทางการได้อีกด้วย

บัตรเครดิต มีกี่วงเงิน รูดจ้า เต็มหมด ทุกบัตร รูดมาทำอะไร ก็หาซื้อของที่อยากได้ เหมือนที่บอกคือ เอฟของเก่งมาก เยอะไปหมด เต็มบ้าน ของตัวเอง ของสามี ของลูก  ถามว่าใช้หนี้อย่างไร  ก็กู้เงินบัตรใหม่เอามาใช้หนี้บัตรเก่า ใช้ไปเรื่อย ๆ

รายได้ของนาง นอกจากสามีต้องทำงาน 2 จ็อบ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงครอบครัวแล้ว นางก็ทำงาน รายได้พอประมาณไม่มากนัก และมีงานจ็อบมาบ้าง

ปัญหามีเยอะ ร้อนถึงนักวางแผนทางการเงิน เข้ามาช่วยปลอบประโลม หาทางแก้ไข แบบแนะนำนะ

เรื่องแรกที่แนะนำ แล้วเห็นว่าเด็ดมาก แต่ทุกอย่างต้องตั้งใจนะ  คือการแบ่งเงิน แบ่งรายได้นี่แหล่ะที่ได้รับมา เค้าแนะนำให้แบ่งเป็น 5 ส่วนทุกๆครั้งที่ได้รับเงิน เป็นค่าบ้าน ค่าภาษี ค่าใช้จ่ายโดยรวม ชำระหนี้ที่มีอยู่  และเงินเก็บฉุกเฉิน (เงินเก็บฉุกเฉินจะเอาไว้สำรองสำหรับเรื่องที่อาจจะเข้ามาและเอาไว้เป็นส่วนหนึ่งของการลดหนี้

เงินสำรองฉุกเฉิน ได้ใช้จริง ๆ เพราะมีอยู่วันหนึ่ง รถเสีย ต้องซ่อม ก็นำเงินส่วนนี้มาใช้ ที่เหลือก็ทยอยเอาไปชำระหนี้ เพราะรถเป็นอุปกรณ์สำคัญในการทำงาน

เรื่องสำคัญอีกเรื่องคือ ไม่ต้องซื้อของที่ไม่จำเป็น อันนี้ต้องหักห้ามใจ ถือว่าสอบผ่าน

สรุปรวมความว่า การใช้เวลาเกือบปีในการแก้ปัญหาหนี้ส่วนตัวและสร้างเสริมทักษะในการดูแลการเงิน ถือว่าสอบผ่าน เพราะทำให้หนี้บัตรเครดิตทีก่อนหน้ามีสูงเป็นแสนเหรียญ ลดลงเหลือหลักหมื่นเหรียญ และเป้าหมายต่อไปคือการนำเงินไปชำระหนี้เงินกู้เพื่อการศึกษา

สิ่งที่ได้คือ การจัดสรร เงิน ให้เหมาะและต้องบังคับใจให้แบ่งเงิน เก็บไว้ใช้ สำคัญที่สุด

บันทึกโดย”คนชอบเล่าเรื่อง”