มีเรื่องมาเล่า ep 2

มาเล่าต่อกันดีกว่า เริ่มด้วยเรื่องของแม่สาวคนแรก  สาวคนแรกเริ่มอาชีพด้วยการเป็นพนักงานเสิรฟ์ในบาร์เบียร์ ทำงานสองจ็อบ คือเสิรฟ์เบียร์ ส่วนเสาร์-อาทิตย์ เป็นบาร์เทนเดอร์ เวลาที่มีทั้งหมดก็ทำงานหัวปักหัวปำ เงินที่ได้ไม่มาก พอใช้จ่ายกันเป็นเดือนๆ ไม่มีเงินเหลือเก็บ ที่สำคัญมีปัญหาเป็นโรคซึมเศร้า อยากจะรักษา ก็รู้กันว่า การรักษาพยาบาลที่อเมริกา มันใช้เงินมาก ถ้าไม่มีประกัน ก็อย่าหวังว่าจะรักษากันได้

ชีวิตเหมือนไม่มีจุดหมาย

ในสารคดีชิ้นนี้ เค้าส่งตัวช่วยมา เป็นคนบริหารเงินให้ความรู้แนะนำ ว่าควรจะแก้ปัญหาอย่างไรดี

ลองฟังวิธีการแก้ปัญหา  จริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องยาก ง่ายมากกกกกกก ก ไก่ล้านตัว เงินไม่พอ ก็ต้องหารายได้เพิ่ม

จุดเด่นของแม่สาวคนนี้ คือเป็นพวกแฟชั่นนิสต้า ชอบออกแบบ ชอบวาดภาพ วาดได้ดีเสียด้วย

นักบริหารเงิน เลยให้คำแนะนำว่า เมื่ออาชีพที่รักแต่ยังไม่ได้ทำ ก็ลองหาเวลาว่างทำเสียซิ

แนะนำให้เอางานศิลปะที่รักที่ชอบไปออกขาย  ปรากฏว่าถูกอกถูกใจคนคอเดียวกัน ขายภาพศิลปะ ซึ่งเรียกได้ว่ามีฝีมือทีเดียว ได้เงิน เห็นแล้วมีกำลังใจ

อีกเรื่องที่สามารถทำเงินได้คือการใช้ทักษะวาดภาพ ให้หาโอกาสไปในสวนสาธารณะที่คนอเมริกันส่วนใหญ่จะพาสุนัขไปเดินเล่น สเก็ตภาพสุนัขเร็วๆ แล้วให้เจ้าของ ดูฝีมือแล้วสวยทีเดียว ก็นำไปแนะนำให้เจ้าของสุนัขบอกว่า ถ้าต้องการให้ช่วยดุแลสุนัขในยามต้องการ ติดต่อมาได้เลย พร้อมให้เบอร์เสร็จสรรพ  งานนี้น่าจะดีแต่ก็ไปขัดกับงานประจำคือพนักงานบาร์เบียร์ เลยตัดสินใจลาออกจากงาน 1 งานแล้วทำงานอดิเรกที่ชอบเพิ่มขึ้น

นักบริหารเงิน”ชม”เพราะถือว่าเป็นการสร้างโอกาส และสร้างรายได้

กำลังใจมาจ้า เงินเข้ามาเพิ่ม แต่อีกส่วนหนึ่งต้องลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นออกไปเช่นการสั่งอาหาร ที่สิ้นเปลืองหันมาทำอาหารเองที่บ้าน

ทั้งหมดต้องใช้เวลาและต้องการกำลังใจ เพื่อต่อสู้ไปให้ได้  รวมๆ แล้ว 1 ปี ประสบความสำเร็จแก้ปัญหารายได้ไม่พอใช้จ่ายได้ มีเงินเก็บ และมีเงินรักษาตัวเอง ได้ทำงานที่รักอีกด้วย

พอเห็นหนทางของทางออกกันบ้างแล้วใช่มั้ย เพื่อให้ชีวิตเดินหน้า

บันทึกโดย”คนชอบเล่าเรื่อง”